Bazılarının aradıkları şey arzularına uygun olarak karşılarına çıkar.
Bazılarına da, ölüm sırasında yüz gösterir. Bazıları
da, onu arama yolunda can verir giderler.
Ama bu yolda dileğine kavuşma hevesiyle ölmek de büyük bir iştir.
Şair der ki:
“Dünyayı iki şeyden ibaret bilirim ben:
Biri, her şey olan: Sen
Diğeri, Sen olmayanlar!”
Her şeyde Onu aramaya koyulmak
Aramalar, bulmaların başlangıcıdır ya hakikatte…
Onu bulmak
Yana yana Onu aramak aşkından
Onun için sevmek Onu gösterdiği için sevmek O yarattığı için sevmek
Yunus gibi, “Yaradandan ötürü” diye diye, her şeyi sevmek
Aşığın kalbindeki aşk çılgınlık noktasına varınca ne yapacağını bilemez. Orda burada her yerde deliler gibi sevgilisini arar. Hatta gözü öyle kararmıştır ki, bazen sevgilisi gözünün önünde dursa, onu görmez, yine durmadan sevgiliyi arar.
İBN ARABİ (K.S.)
«Sakin aldanma! Sevenin alâmetleri vardır.
Onun üzerinde sevgili tarafından armagan edilmiş nişanlar vardır.
Bunlardan biri ondan gelen belâdan haz duymasıdır.
Onun her yaptığına sevinmesidir.
Ondan gelen yokluk makbul bir hediyedir.
Yoksulluk ise bir ikram, bir geçici ihsandır.
Delillerden biri, onu kararlı görmedir.
Sevgilisine itaat hususunda bütün kışkırtıcı kınamalara rağmen
Delillerden biri güler yüzlü görünmesidir.
Kalbinde sevgiliden gelen heyecan kaynaşır
Delillerden biri anlayışlı görünmesidir
Nazarında sevgi sahibi olan bir soranın sözüne karşı
Delillerden biri de tedirgin görünmesidir
Söyledigi her sözü tartarak konuşan.
Ebu Türab at-Nahbasî (rehimehullahu)
O ateş bir tutuşunca
Muhabbet ateşi bir tutuşmaya görsün, düştüğü yeri yakar Şems’ini arayan Mevlâna gibi, insanı kararsız bırakıp yollara salar. Sevgilinin hayalinden başka bir hayalin, ondan başka bir rüyanın gözüne girmesine asla izin vermez. Sevgiliyi her anışında, onu rabıtayla hayal ederken lâtifeleri yanmaya başlar. Bu yanışı fiziken de hisseder ve bundan derin, tarifi imkansız bir zevk alır. Bazen olur ki, onun suretinden başka bütün suretleri, onun isminden başka bütün isimleri unutur. Tam bir gaybet hali zuhur eder
“Varlıklar gelir, İlahî isimlere ayna olur, görünür ve yiterler.”
Beyrûha 